Aktualności

Jeszcze w latach 90. minionego stulecia w Czeladzi pracowała modystka, która prowadziła punkt usługowo-handlowy mieszczący się w jednym z budynków w zachodniej pierzei Rynku. Niestety sklepik przeszedł już do historii, lecz bynajmniej nie oznacza to, że w naszym mieście nie ma żadnych dam.

Okres dwudziestolecia międzywojennego przyniósł prawdziwy boom drogowych inwestycji w całym powiecie będzińskim. Rozwój infrastruktury miał na celu usprawnienie transportu oraz podniesienie komfortu życia mieszkańców. W tym celu unowocześniano stare i tworzono całkiem nowe jezdnie, których budulcem był klinkier.

A od kilku tygodni niezwykły „dom wieczności” dysponuje czymś jeszcze, czego nie posiada większość nekropolii w Polsce, niezależnie od wyznania. Dzięki współpracy Miasta Czeladź, Muzeum Saturn, zagranicznych środowisk żydowskich oraz żmudnej i drobiazgowej pracy Fundacji Brama Cukermana, powstała strona internetowa http://jewishcemetery.czeladz.pl/, na której dostępna jest wyszukiwarka grobów pochowanych na cmentarzu osób.

Kapliczki i krzyże dawniej pełniły także bardzo istotną funkcję społeczną jako ośrodek życia miejscowych wspólnot. Słyszały wszak nie tylko modły z okazji rocznic narodowych i kościelnych, śmierci mieszkańca, czy wyruszającej do Częstochowy pielgrzymki, ale też gwar spotkań i narad o charakterze czysto świeckim.

Na skutek pogarszających się stosunków polsko-sowieckich w marcu 1942 roku polscy żołnierze i towarzyszący im cywile opuścili ZSRR przez Iran, aby wesprzeć brytyjskich sojuszników w walce z Niemcami. W drodze do Iranu żołnierze jednej z kompanii odkupili od napotkanego chłopca małego niedźwiedzia syryjskiego. Misiowi nadano imię Wojtek.

Jak chcą jedne źródła – w 1910 r., bądź też wedle innych – w 1911 r. otwarto w Czeladzi pierwszy ogólnodostępny park o funkcji spacerowo-wypoczynkowej. Urządzony został na lewym brzegu rzeki Brynicy, zaś w 100. rocznicę śmierci gen. Tadeusza Kościuszki obchodzoną uroczyście w październiku 1917 r. otrzymał imię Najwyższego Naczelnika, które nosi do dzisiaj.

Po odzyskaniu niepodległości, w architekturze lat międzywojennych zaczął pojawiać się tzw. styl dworkowy, dla którego ideałem stał się polski dwór szlachecki z jego typowymi elementami - kolumnowym portykiem, wysokim dachem i bocznymi alkierzami wywodzącymi się z dawnego budownictwa obronnego.

Najwyższym prawem dla niego było zawsze dobro chorego. Na Piaski przybył w 1936 r. wiążąc się z nimi na kolejne 34 lata. Początkowo pracował w charakterze lekarza domowego oraz zakładowego kopalni „Czeladź”. Niezwykle skromny, oddany swej służbie człowiek. Koneser sztuki. Zgromadził pokaźną kolekcję obrazów malarzy polskich i zagranicznych, jak również bogatą literaturę fachową obcojęzyczną.

W czasie gdy kariera będzińskiego wójta i burgrabiego Mikołaja Kornicza Siestrzeńca osiąga swoje apogeum (lata trzydzieste XV wieku) najpotężniejszą po królu osobą w Koronie był biskup krakowski Zbigniew Oleśnicki. Ten zręczny polityk zdołał stworzyć własne stronnictwo, skutecznie wpływał na decyzje podejmowane przez Jagiellonów w sprawach państwowych, jako pierwszy Polak sięgnął też po godność kardynalską.

Dnia 19 maja mija 77. rocznica likwidacji czeladzkiego getta, którego teren wyznaczały dzisiejsze ulice: Żytnia, Żwirki i Wigury, Kamienna, Spokojna. Ta okoliczność sprzyja odbudowie pamięci o żydowskich sąsiadach.