Aktualności

W panteonie postaci związanych z Zagłębiem trudno o sylwetkę równie barwną i wyrazistą. Piastujący w pierwszej połowie XV wieku urzędy będzińskiego wójta i burgrabiego Mikołaj Kornicz Siestrzeniec to postać wielokrotnie wzmiankowana w źródłach historycznych.

Obiekt o powierzchni użytkowej 2950 m² został zbudowany w latach 1976-1977 przez KWK „Czerwona Gwardia” z przeznaczeniem na lokum dla Zakładowego Domu Kultury służącego wszystkim mieszkańcom Czeladzi i Milowic. Od II połowy lat 90. ubiegłego wieku Hala została przejęta przez gminę Czeladź w rozliczeniu za zaległe zobowiązania zakładu górniczego.

Dawno, dawno temu gdy nie było Internetu, Smartfonów ani PlayStation było… podwórko. I nikt się tam nie nudził. Chętnych do zabawy, których nigdy nie brakowało, rekrutowało się za pomocą wierszyka: „Palec pod budkę, bo za minutkę zamykam budkę”.

Niedługo po wcieleniu Zagłębia Dąbrowskiego do Trzeciej Rzeszy w listopadzie 1939 roku, okupanci przystąpili do opracowywania pełnych rozmachu planów budowy w tym regionie nowego, dużego ośrodka miejskiego. Planowanie przestrzenne stanowiło element polityki narodowościowej Trzeciej Rzeszy, której celem miała być germanizacja wcielonych i okupowanych terytoriów.

Zapowiedź zbliżającego się odpustu parafialnego zawsze wzbudzała radość u wielu osób, lecz przede wszystkim dzieci, gdyż oznaczała okazję zrobienia zakupów przy objazdowych straganach zawsze pełnych świecidełek oraz błyskotek. Cieszyli się także dorośli, ponieważ odpust stwarzał sposobność zaproszenia najbliższych i zjedzenia uroczystego obiadu z nieśmiertelnym rosołem na czele.

Noszące rangę uroczystości liturgicznej święto kościoła, a przede wszystkim wspólnoty wiernych tworzącej najstarszą czeladzką farę przypada 8 maja, czyli w dniu wspomnienia św. Stanisława ze Szczepanowa, głównego patrona Polski. To szczególny dzień, w którym każdy wierzący ma okazję doświadczyć w sposób bardzo konkretny łaski Bożej wyrażającej się w darze odpustu zupełnego.

Osiedle im. Józefa Piłsudskiego składające się z 23 budynków mieszkalnych położone jest w rejonie ulic Niepodległości oraz gen. Felicjana Sławoja Składkowskiego. Zbudowane zostało w latach 1980-1983 w technologii wielkopłytowej.

Czasem życie pokazuje jednak, że warto przed tak doniosłą decyzją uporządkować wszystkie swoje „stare” sprawy. Bo jeśli nie… Oto opis wielkiej awantury, do której doszło podczas ślubnej uroczystości w czeladzkim kościele komentowanej na początku czerwca 1935 r. na łamach „Expresu Zagłębia”.

Pogranicze zagłębiowsko-śląskie u schyłku XVI wieku weszło na arenę wydarzeń politycznych o międzynarodowym znaczeniu. Otóż w początkach 1589 roku na przemian toczyły się nerwowe rokowania pomiędzy wysłannikami króla Rzeczypospolitej Zygmunta III Wazy, a posłami cesarza niemieckiego Rudolfa II. Jedną z najistotniejszych postaci uczestniczących w pertraktacjach był kardynał Hipolit Aldobrandini.

Jej dzieje rozpoczynają się w latach 70. XX w. wraz z budową sześciu wielokondygnacyjnych bloków mieszkalnych. Początkowo nazywana była ul. Szpitalną. Miano Miasta Auby zostało jej nadane w 1983 r. w związku z 10. rocznicą nawiązania współpracy między Czeladzią a Auby – niewielkim miastem położonym w Departamencie Nord w północno-zachodniej Francji.