Libiszewski Hieronim

 – Urodził się 25 września 1909 r. w Sosnowcu jako syn Jakuba i Julii z d. Szczybroch. Ukończył Śląskie Techniczne Zakłady Naukowe w Katowicach uzyskując tytuł technika mechanika. Jako młody chłopak zainteresował się ruchem harcerskim. W 1924 r. wstąpił do 5. Męskiej Drużyny Harcerskiej w Czeladzi. Szybko zaczął się wyróżniać spośród innych harcerzy zaangażowaniem i pracowitością. Wkrótce więc został mianowany zastępowym i powierzono mu samodzielną pracę w zastępie. Trzy lata później uczestniczył w kursie dla instruktorów w Łękawie. Tak oto dla Hieronima Libiszewskiego harcerstwo stało się drogowskazem na całe życie. Pracował aktywnie nie tylko w drużynie, lecz także w Kole Harcerzy Starszych, które następnie przekształcił w Krąg Starszoharcerski. Swoją pierwszą pracę zawodową Libiszewski podjął jeszcze przed wybuchem II wojny światowej. Wykonywał obowiązki urzędnika w budynku Zarządu Głównego Towarzystwa Górniczo-Przemysłowego „Saturn” w Czeladzi. Przez całą okupację pracował natomiast jako robotnik fizyczny na kopalni „Saturn”. Nie zaniechał jednakże działalności harcerskiej w tych trudnych latach. Przystąpił do działalności konspiracyjnej w Szarych Szeregach pod dowództwem dh hm Zdzisława Czarnomskiego. Odznaczający się siłą moralną, odpowiedzialnością i poświęceniem Libiszewski zwrócił na siebie uwagę przełożonych, którzy po aresztowaniu Komendanta w 1940 r., powierzyli mu kierownictwo nad grupą starszych harcerzy. Po zakończeniu wojny podjął pracę w Dąbrowskim Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego w Sosnowcu na stanowisku inspektora w dziale mechanicznym. W przedsiębiorstwie tym pracował aż do emerytury. Największym jednak spełnieniem i pasją Libiszewskiego pozostawało wciąż harcerstwo. Zaraz po wyzwoleniu rozpoczął organizowanie Komendy Hufca w Czeladzi, pierwszej w Chorągwi Śląsko-Dąbrowskiej. Oficjalnie zaś został mianowany Komendantem na mocy Rozkazu Naczelnika ZHP z dn. 26 listopada 1945 r. Dzięki ogromnemu hartowi ducha i umiejętnościom zjednywania sobie ludzi w niedługim czasie udało się Libiszewskiemu osiągnąć niebywałe rezultaty. Zmobilizował wspaniałych instruktorów drużyn harcerskich i już w dn.20-21 maja 1945 r. mógł odbyć się Zlot Hufca ZHP w Czeladzi na terenie Parku Jordanowskiego. Systematycznie Hufiec rósł także w siłę pod względem liczebności. Czeladź przodowała ponadto w ruchu zuchowym. Najmłodszych przyciągały kolonie zuchowe, gry zabawy, jak również nauka pożytecznych umiejętności oraz wychowanie w duchu polskości. Ofiarną pracę na rzecz harcerstwa doskonale rozumiała żona Hieronima – Krystyna z d. Szkocna, zresztą także harcerka z Kręgu Starszoharcerskiego. Obydwoje udostępnili część swojego mieszkania na siedzibę Komendy. W takiej atmosferze zaangażowania wzrastały dwie córki państwa Libiszewskich. W 1950 r. ZHP został przekształcony w Organizację Harcerską. Dh Libiszewski wycofał się z działalności społecznej wśród młodzieży. Także wtedy, gdy po 1956 r. odrodził się Związek Harcerstwa Polskiego, nie wrócił do pracy instruktorskiej z powodu złego stanu zdrowia. Do końca życia utrzymywał jednak żywe kontakty ze swoimi wychowankami – instruktorami i harcerzami. Zmarł 22 lipca 1976 r. w Czeladzi i został pochowany na miejscowym cmentarzu parafialnym.

Skip to content