Prokofiew Paweł

– kapral, 15. Pułk Ułanów Poznańskich 5. Kresowej Dywizji Piechoty. Syn Pawła, urodził się 11 listopada 1916 roku w Wilnie i tam mieszkał do wybuchu wojny w 1939 roku. Uczestniczył w wojnie obronnej w 1939 roku, służąc w 5. pułku legionów w Wilnie. Wzięty do niewoli przez wojska sowieckie, przebywał w różnych obozach jenieckich oraz obozach pracy na terenie Ukrainy. Po amnestii, jesienią 1941 roku, wstąpił w miejscowości Buzułuk do organizującego się wojska polskiego. Przeszedł szlak bojowy 2. Korpusu Polskiego. We Włoszech służył w 15. Pułku Ułanów Poznańskich, 5. Kresowej Dywizji Piechoty. Brał udział w bitwach o Monte Cassino, Ankonę i Bolonię. Wojenną służbę wojskową zakończył w stopniu kaprala. Był odznaczony: Krzyżem Pamiątkowym Monte Cassino (nr 27505), Medalem za Udział w Wojnie Obronnej 1939, Medalem Wojska, Krzyżem Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie oraz The 1939-1945 Star, The War Medal 1939-1945, Italy Star. Po wojnie otrzymał: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Do kraju wrócił z Anglii w 1947 roku. Był żonaty z Anną z domu Gryc, urodzoną w 1924 roku. Miał troje dzieci i troje wnuków. Z zawodu był kierowcą, od 1970 roku przebywał na emeryturze. Był inwalidą I grupy. Zmarł w 1994 roku. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Czeladzi. Nikt z bliskich Prokofiewa nie pozostał w Czeladzi, ostatni żyjący syn wraz z rodziną zamieszkał na Pomorzu. Odszukany przez pracownika Muzeum Saturn, nie chciał rozmawiać o wojennej przeszłości ojca. Wszystkie informacje o Paweł Prokofiewie podajemy za publikacją Witolda Zdanowicza „Śląsk pamięci Monte Cassino”.

 

 

Skip to content