Tarapacz Józef

Rodzina: ojciec Walenty, żona Stanisława z d. Chudzicka (ur. 1911 r.), córka Anna (ur. 1938 r.), dwóch wnuków

Wiosną 1938 roku został powołany do wojska. Był uczestnikiem wojny obronnej we wrześniu 1939 roku. Służył w 11. pułku piechoty w Tarnowskich Górach. Wzięty do niewoli przez wojska sowieckie w Janowie k/Lwowa, trafił do obozu w Katyniu. Został skierowany do pracy przymusowej. Przebywał w wielu obozach jenieckich. Ostatnim obozem pracy na terenie ZSRR, gdzie zastała go wiadomość o amnestii dla jeńców polskich, był Kotłas we wschodniej Syberii. Do nowo powstającej armii polskiej został przyjęty 15 września 1941 roku. Przydzielony do 5. Kresowej Dywizji Piechoty na Środkowym Wschodzie i we Włoszech pełnił służbę w 5. pułku artylerii przeciwlotniczej 5. Kresowej Dywizji Piechoty. Brał udział w całej kampanii włoskiej 2. Korpusu Wojska Polskiego. Walczył o Monte Cassino, Ankonę i Bolonię. Podczas akcji w Apeninach 17 października 1944 został ranny. Do Polski powrócił z Anglii w 1947 roku.

Po powrocie z Anglii nadal z rodziną mieszkał w Dąbrowie Górniczej. Długie lata pracował jako górnik w kopalni Aleksander Zawadzki (Paryż). W 1975 r. przeszedł na emeryturę. Po śmierci żony zamieszkał u córki w Czeladzi przy ul.Grodzieckiej. 9 lutego 2000 roku, został pochowany na cmentarzu w Dąbrowie Górniczej.

Źródło: www.indeksrepresjonowanych.pl; http://www.muzeum-saturn.czeladz.pl/historia/Tarapacz_Jozef

Data urodzenia 1913-02-08
Data zgonu 2000-02-09
Miejsce zamieszkania: Czeladź
Skip to content