Rodzina: ojciec Aleksander, matka Magdalena z d. Machniewska, troje rodzeństwa, żona Celina z d. Hanak, dzieci Krystyna, Jolanta
Adres: Czeladź, ul. Elektryczna (obecnie ul. Staszica)
W 1921 ukończył 6–klasową szkołę podstawową w Czeladzi, a następnie uczył się w Śląskim Instytucie Rzemieślniczo Przemysłowym w Katowicach, dającym dyplom rysownika. Śladem ojca i dziadka podjął pracę na kopalni Saturn. Aktywnie działał w 5 Zagłębiowskiej Drużynie Harcerskiej im. Stefana Czarnieckiego na Saturnie, a także Ochotniczej Straży Pożarnej w Czeladzi, gdzie był członkiem sekcji sceniczno – rozrywkowej. W 1937 r. wraz z żoną i dzieckiem przeprowadził się do Wojkowic Komornych, gdzie przyszła na świat jego druga córka. Podjął pracę w Wojkowicach na kopalni Jowisz, należącej tak jak czeladzki Saturn do Towarzystwa Górniczo – Przemysłowego Saturn. Pracował w charakterze tokarza – metalowca.
Jesienią 1939 r. wstąpił w szeregi czeladzkiego oddziału Organizacji Orła Białego. Składaną przysięgę przyjmował Ignacy Frąckiewicz przedstawiciel władz zagłębiowskiego Orła Białego na Czeladź. Kilka miesięcy później wiosną 1940 r. powstała placówka terenowa OB w Wojkowicach. Zygmunt stał się jednym z głównych działaczy tajnej organizacji na tym terenie, wraz z braćmi Ciechowskimi, Bolesławem Słanią, Mieczysławem Mosurem, Stanisławem Czeją i Józefem Gwiazdą. W marcu 1941 nastąpiło pierwsze aresztowanie konspiratorów. Byli nimi Bolesław Słania i Zygmunt Borg. Gestapowcy odnaleźli radio i rozbili siatkę konspiracyjną. Został osadzony w więzieniu w Mysłowicach. Do sierpnia 1941 r. przebywał na oddziale ciężkim, później na oddziale lekkim. Obydwa oddziały nadzorowane przez gestapo przeznaczone były dla więźniów politycznych. Pod koniec października 1941 roku Zygmunt wraz z grupą 37 współwięźniów został przewieziony do twierdzy kłodzkiej (Glatz) na rozprawę. Zapadły wyroki śmierci dla 21 osób. Ostatnie 1,5 roku życia spędził w katowickim więzieniu przy ul. Mikołowskiej, podczas których doświadczył głodu, zimna, pogardy, chorób i tęsknoty za bliskimi.
Osądzoną karę śmierci wykonano 23 lipca 1943 r. poprzez zgilotynowanie. Ciała nie oddano bliskim, przekazano je klinice anatomicznej Akademii Medycznej we Wrocławiu.
Źródło: http://www.muzeum-saturn.czeladz.pl/historia/who_is_who