Rodzina: ojciec Stanisław, matka Józefa z d. Olesińska, żona Emilia z d. Duda, dzieci: Czesława, Zdzisław, Bogdan
Adres: Czeladź, ul. Milowicka
Zawód: starszy posterunkowy Policji Państwowej
Ukończył Szkołę Podstawową w Chmielniku, dalszą naukę kontynuował w Mostach pod Lwowem. W Czeladzi na Piaskach ukończył szkołę policyjną. W 1924 r. zawarł związek małżeński z Emilią Dudą. Służbę w Policji Polskiej rozpoczął w 1922 r. w Czeladzi, jako posterunkowy, a później aspirant śledczy (do września 1939 r.). Biegle znał język hebrajski i rosyjski. We września 1939 r. został wywieziony za Bug, wraz z innymi walczył z sowieckim najeźdźcą. Później został aresztowany przez żołnierzy Armii Czerwonej i w Brześciu przekazany NKWD. Przebywał w kilku więzieniach, gdzie był torturowany i przesłuchiwany. Według dokumentów w Moskwie wpisany był na listę nr 023/4 NKWD w dniu 10.04.1940 r., nr archiwum 137 poz. 12 teczki 5413 i przekazany do dyspozycji szefa Zarządu NKWD Kalinińskiej Obłasti (obecnie Twer). W kwietniu 1940 r. zastrzelony bez sądu w piwnicy Zarządu NKWD w Twerze strzałem w tył głowy i został pogrzebany w lesie opodal Miednoje, pośród 6311 funkcjonariuszy resortu spraw wewnątrznych II Rzeczpospolitej.
Odznaczony, także pośmiertnie, Krzyżem Kawalerskim za kampanie wrześniową w 1939 r., który nadał mu Rząd Polski na uchodźstwie w Londynie 15.08.1985 r. i Medal za Udział w Wojnie Obronnej 1939 r. nadany mu przez władze Polski w 1991 r.
Źródło: Miesięcznik samorządowy miasta Czeladź „Echo Czeladzi”, czerwiec 2002 r., www.indeksrepresjonowanych.pl