Rak Józef

– działacz komunistyczny, burmistrz Czeladzi. Urodził się 25 września 1900 r w Krasocinie (pow. Włoszczowa) w chłopskiej rodzinie Józefa i Franciszki. W wieku 10 lat przerwał naukę i poszedł na służbę do bogatych chłopów. Dopiero w 1918 r. podjął pracę na kolei, a w 1920 dostał powołanie do wojska. Służbę wojskową odbywał w Poznaniu. Po jej zakończeniu w poszukiwaniu pracy trafił do Zagłębia Dąbrowskiego. W 1923 otrzymał zajęcie w czeladzkiej kopalni „Saturn”. Wkrótce został członkiem Centralnego Związku Górników a w 1925 Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom. Jako aktywny działacz komunistyczny i organizator akcji strajkowych, rok później jako persona non grata stracił pracę na „Saturnie” i odtąd aż do wybuchu II wojny światowej pozostawał bezrobotny.

Po powołaniu w Czeladzi PPS- Lewicy Józef został jej aktywnym członkiem. Uczestniczył zarówno w porozumieniu, które powołało Blok Jedności Robotniczej jak i w pracach Komitetu Wyborczego tego Bloku w wyborach do Rady Miejskiej w Czeladzi. Po wygranych wyborach współdziałał z Klubem Radnych Bloku Jedności Robotniczej oraz Komunistycznym Zarządem Miasta.

W 1928r. wstąpił do KPP, gdzie organizował demonstracje i walkę bezrobotnych. Dzięki swym zdolnościom organizacyjnym w 1931 powierzono mu funkcję sekretarza Komitetu Dzielnicowego w KPP w Czeladzi. Za organizację strajku i agitację czeladzkich górników został aresztowany i 6 tygodni przetrzymywany w więzieniu. Zwolniony z braku dowodów, działał dalej jako członek Komitetu Okręgowego a później Egzekutywy Komitetu Okręgowego KPP Zagłębia Dąbrowskiego już poza Czeladzią. Organizował m. in. strajk w kopalni” Grodziec”. Represjonowany za działalność komunistyczną, kilkakrotnie aresztowany, w kwietniu 1939 został osadzony w Berezie Kartuskiej, skąd wyszedł na wolność po wybuchu II wojny światowej. Po powrocie do Czeladzi w końcu października 1939 r. Niemcy wywieźli Józefa na przymusowe roboty do Rzeszy. Wrócił w pierwszych dniach maja 1945 i natychmiast podjął pracę w PPR. Kilka miesięcy później otrzymał funkcję Sekretarza Komitetu Miejskiego PPR w Czeladzi a po roku objął takie samo stanowisko w Będzinie. W 1947 podjął pracę w samorządzie miejskim, pełniąc do 1950 r. funkcję burmistrza Czeladzi. Od 1950 do 1952 był zastępcą przewodniczącego Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Będzinie, kolejne 2 lata do 1954 przewodniczący Prezydium PRN w Kłobucku, a od 1955 do czasu przejścia na rentę był zastępcą przewodniczącego Prezydium MRN w Dąbrowie Górniczej. Za swą aktywną działalność i zasługi został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł 24 grudnia 1972 w Czeladzi spoczywa na cmentarzu parafialnym przy ul. Nowopogońskiej.

 

 

Skip to content